Петрак Багацька спачатку выбірае іншы шлях: ён стараецца дагадзіць новай уладзе, прымірыцца з ёю, адкупіцца ад яе гарэлкай, пачастункамі. Яго апанавалі надзеі, што ўсё можа наладзіцца і ў новы скрутны час. Ён не хоча кровапраліцця, а хоча толькі аднаго — мірна, ціха жыць, працаваць на зямлі. Калі яго не будуць чапаць, ён усё аддасць, з усім звыкнецца. Але чужынцы і больш свае (паліцаі) не даюць чалавеку спакою. Не хапае пачастункаў, каб адкупіцца ад сваіх і чужых, што прачулі, што на Яўхімаўшчыне можна пажывіцца, пачаставацца.